Ons elfde seizoen nestbeheer                 augustus 2020

Pijnacker
Intussen is de populatie Muskuseenden vooral in Pijnacker wel heel snel uitgedund. Vooral sinds 'Reintje' er -incidenteel al vanaf 2014 en vanaf januari 2017 frequenter- voor zorgde dat er eenden 'verdwenen' of met afgebeten kop werden teruggevonden. (Zie in Blog archief de bijdrage van augustus 2018.) Een aantal eendjes hebben we gelukkig bij particulieren of instellingen kunnen herplaatsen voordat ze ook prooi voor de vos zouden worden.

Hoewel het sinds september 2018 gelukkig weer rustig is met de vos, worden er elk jaar toch een paar eendjen slachtoffer van bijtincidenten met (loslopende) honden en in het verkeer.

Helaas lag het laatste dametje in Pijnacker op maandagochtend 11 mei 2020 vlak bij haar nestje dood op het voetpad tussen de Kastanjelaan en de Vlierlaan. Oorzaak? Mogelijk een hond, maar waarschijnlijker is een aanrijding met een fiets of iets dergelijks. Ja op het voetpad!

Ondanks dat we al jaren dagelijks langskomen houd je dit soort dingen helaas niet tegen. Op dit moment zijn er nog slechts 2 woerden in Pijnacker.

Nootdorp
Maar ook in Nootdorp beginnen er helaas in rap tempo eendjes weg te vallen. Nu in vijf maanden tijd al vier!

Bob...

... was één van die oudere heren. Hij leefde sinds 2013 onder de brug tussen het Oosterdiep en de Floralaan in Pijnacker. Sinds juni 2019 logeerde hij (tijdelijk) bij ons omdat de brug vervangen werd voor een nieuw exemplaar. Doordat Bob nu ook aan het tweede oogje grijze staar had ontwikkeld, kwam hij steeds minder onder de brug vandaan. Dagelijks kreeg hij op locatie eten, schoon water en medicatie in een poging de staar af te remmen of zelfs te verbeteren.

Eenmaal bij ons thuis leefde hij helemaal op mede omdat er soortgenootjes en concurerende woerden waren, deels ook bejaard. Zo waren er de dagelijkse discussies tussen de 'heren', af en toe badderen en een hok met donkere hoekjes om zijn staaroogjes te beschermen tegen fel licht.

Langzamerhand werd duidelijk dat terug onder de nieuwe brug waar weer een plekje voor hem was ingericht, er toch niet meer in zat. Tijdelijk bij ons thuis is dus permanent geworden.

Helaas vergroeide hij steeds meer en de laatse weken kon hij niet meer zelfstandig voortbewegen zonder telkens om te vallen. Hoezeer je ook aan een diertje gehecht bent geraakt, er is dan maar één goede oplossing en dat is rustig in laten slapen... Alles bijelkaar hebben we hem hier thuis nog dertien goede maanden kunnen geven.

Ook goed nieuws

Nu een steeds groter deel van onze populatie Muskuseenden weg gaat vallen, vraag je je af of er ook nog goed nieuws is? Gelukkig wel!

Allereerst moet je niet vergeten dat we in de beginjaren 2009 ... 2011 zagen dat een groot deel van de eenden die als kuiken de volwassenheid haalden door allerlei oorzaken binnen twee a drie jaar sneuvelden. We hebben hier al vaak over geschreven: de belangrijkste doodsoorzaak zijn loslopende honden en verkeer. Soms ook verdwijningen.

Doordat we als 'Nootdorp-Ducks' steeds bekender werden en we als het mis ging met onze eenden, ook overal achteraan gingen (en gaan) door mensen aan te spreken en meldingen bij de politie te doen, vormden we langzamerhand een rem op deze onnodige doodsoorzaken.
Inmiddels bestaat onze huidige populatie voor het grootste deel uit Muskuseenden die acht tot meer dan elf jaar oud zijn! Deze eenden hebben daarmee een lang en goed verzorgd leven. Dat is precies waar we het voor doen!

Huisvesting gezocht                            augustus 2018

Momenteel hebben we dringend behoefte aan geschikte adressen om één tot vier Muskuseendjes een goed en veilig leven te geven. Dit kan bij particulieren of instellingen zijn. Om het welzijn van de dieren te waarborgen worden opvangadressen altijd bezocht en hebben we enkele voorwaarden. Natuurlijk geven we alle support die nodig is om je op gang te helpen met de verzorging. Informeer vrijblijvend!

Aanleiding
Al jaren verdwijnen er af en toe Muskuseenden uit Pijnacker en Nootdorp. Wij en ook de dierenpolitie zijn ervan overtuigd dat er af en toe sprake is van het wegvangen van eenden door mensen. We hebben daar ook concrete aanwijzingen voor. Maar soms zijn de omstandigheden zodanig dat er waarschijnlijk een andere oorzaak is. Dit werd januari 2017 in Pijnacker definitief duidelijk. In een koude vorst-week verdwenen er vier eenden. Niet ineens, maar stuk voor stuk. 

Na een oproepje in de Telstar kwam er al snel een melding binnen dat op het gras bij de school aan de Acacialaan een dode eend lag. De kop bleek eraf gebeten te zijn en ook een van de vleugels lag een paar meter verder. Geen twijfel mogelijk: dit is het werk van een vos geweest. Door de gemeente werd gemeld dat er 's ochtends heel vroeg zelfs een vos waargenomen was in winkelcentrum de Ackershof.

Tussen januari 2017 en augustus 2018 zijn er in Pijnacker 15 Muskuseenden verdwenen. Diit is een extreme situatie. Daarnaast is er nog verlies door de min of meer gebruikelijke sterfgevallen van 2 tot hooguit 4 eenden in een jaar. De meeste als gevolg van bijtincidenten door honden en soms door ziekte of verkeer en een enkele keer een verdwijning.

In ongeveer een derde van de 15 verdwijningen vinden we een kadaver terug waaruit blijkt dat er absoluut sprake is van een vos.  De overige vermiste eenden zijn zeer waarschijnlijk door een vos meegenomen.

De verdwijningen gaan als een druppelende kraan. Sinds dit voorjaar proberen we eenden te evacueren en te herplaatsen voordat ze allemaal aan de vos en prooi zijn gevallen.

Om deze reden zijn we op zoek naar de gevraagde opvangadresssen.

Huisvesting gezocht gevonden                  juni 2017

Menselijk (WAN)gedrag.....                       juni 2016

Geen tijd om te stoppen, of ‘ze gaan wel op zij: ik kan wel even snel tussen moeder en de jongen doorrijden’?
Niet goed opgelet? Toch afgeleid door die smartphone?

Wat was er nu zó belangrijk…?

 

Opnieuw eend dodelijk gebeten           Augustus 2014

Sinds een jaar of vijf hebben wij -als beheerders van de hele populatie Musksueenden in Pijnacker en Nootdorp-  ook zelf een paar Muskuseendjes als 'huisdier'. Twee mannen en een vrouwtje.

Wanneer de dame op het nest zit blijven de twee mannen samen over en trekken met elkaar op. Dit voorjaar ontdekten ze samen dat er in de omgeving van de de Zwanenbloem ook 'dames' zitten. t'Ja en wat doe je dan? Juist: sinds maart daar bivakkeren, want je weet het maar nooit .... Regelmatig wandelden ze nog even naar huis om polshoogte te nemen, immers het vrouwtje blijft natuurlijk niet eeuwig broeden. Bovendien kun je altijd thuis komen om nog eens wat lekkers te halen of om met vies weer lekker droog te zitten.

We hebben de beelden van de afloop bewust maar tot hier bewaard.

Maar het is duidelijk dat organen bloot liggen en totaal stuk gebeten zijn. Het is een wonder dat de vogel nog leefde. We hebben nog een close-up van de wond waarop duidelijk de enorme schade te zien is. 

Ganzen Pijnacker-Noord herplaatst         Juli 2014

De acht ganzen in Pijnacker-Noord zijn door Duurzaam Fauna Advies herplaatst.

's Ochtends vroeg om half zeven  is door Peter van Poelgeest tussen de flats bij De Sarvornin Lohmanlaan een fuik opgebouwd.

Intussen proberen we ons zoveel mogelijk uit het zicht van de Ganzen te houden om ze niet onnodig onrustig te maken.

Wanneer de fuik met grote inlooptrechter klaar is worden de ganzen rustig richting de fuik geleid...

Zonder weerstand lopen ze de  gazen ren in, waar ze uteindelijk kort opgesloten zitten.

Peter pakt ze één voor één om ze in de aanhanger op het stro te plaatsen.




We letten goed op de onderlinge familieverbanden, die we de afgelopen tijd herhaaldelijk hebben gadegeslagen en vastgelegd.

Het achterste stel in de rij is en paartje dat  zeker niet gescheiden kan worden. (Zie ook de foto in het hieronder staande stukje 'Ganzen worden diervriendelijk herplaatst'.) De andere zes vormen ook een groepje. De hele operatie duurde niet langer dan een uurtje.

Inmiddels zijn de ganzen op weg naar hun nieuwe plek. Daar kunnen ze een rustig en veilig leven leiden, zonder dat hun natuurlijke gedrag als 'overlast' ervaren wordt...

Gezocht: opvangadressen voor ganzen

                                                                                                     juni 2014

Weer stroperij, nu in Pijnacker                     Juni 2014

Ganzen worden diervriendelijk herplaatst                                                                                                         April ... Juni 2014

verzorgd.

Naar aanleiding van klachten van de omwonenden is de Gemeente voornemens de ganzen te laten herplaatsen.

Dit werd al eerder gemeld in de Telstar (zie dit artikel).








Mede op aandringen van

  kunnen we nu melden dat de Gemeente besloten heeft dit op een diervriendelijke manier te laten doen via de firma Duurzaam Fauna Advies. De Gemeente heeft al eerder van deze firma gebruikgemaakt om zowel een populatie Ganzen als Muskuseenden in Pijnacker en Nootdorp diervriendelijk te laten herplaatsen.

Diervriendelijk betekent niet alleen ene goede beschermde bestemming, maar ook dat er rekening gehouden wordt met de familierelaties binnen de groep.

Zoals bijvoorbeeld dit paar waarbij het (witte) mannetje niet volledig door de hele groep geaccepteerd wordt, maar wel een vaste partner heeft waarmee hij al twee jaar een nestje heeft gehad.






 
Inmiddels zijn er opvangadressen beschikbaar en zal er binnenkort herplaatst worden. Wij zijn er uiteraard heel blij mee dat de Gemeente Pijnacker-Noortdorp wederom voor deze diervriendelijke oplossing heeft gekozen!

TelstarTV                                                                         Februari 2014

Eendje doodgebeten                                        Januari 2014

Bijtincident
Hoewel we bij lange na niet alle gesneuvelde eenden melden -en dat ook niet van plan zijn- is er nu een aanleiding om aandacht te schenken aan een van de drie  regelmatig voorkomende en onnodige doodsoorzaken: 'bijtincidenten'.  (Zie ook onder het Menu item 'Doelstellingen' bij 'Bedreigingen' en onze Flyer).

Op zaterdag 8 januari 2014 was het weer zo ver. Dit keer in de Hoflandstraat in Pijnacker. Zie ons oproepje op blz.2 in de Telstar van 22 januari 2014 en op Telstar-online.

Bijtincidenten? Ja, eigenlijk een wat eufemistische term voor het domweg doodbijten of zeer ernstig verwonden van een eend (of ander vogel). In verreweg de meeste gevallen betreft het honden die ten onrechte loslopen.

Traag!
De grotere watervogels zoals Muskuseenden, maar ook ganzen en zwanen zijn per definitie traag. Ze doen er lang over om weg te vliegen. Daarbij hebben ze vaak pas (te) laat in de gaten dat er 'gevaar' is omdat veel honden zo zijn opgeleid dat ze de vogels negeren. De eenden weten inmiddels dat honden niet altijd direct gevaarlijk zijn.

Die traagheid is trouwens ook de reden dat ze al snel verkeersslachtoffer worden. Daarbij 'snappen' ze niets van 'een auto' (Scooter, motor etc.). Soms gaan ze doodleuk midden op de weg zitten terwijl er verkeer aankomt. Toeteren helpt echt niet, doorrijden met het idee 'die gaat wel opzij' is altijd fataal. Even stoppen en zelf de vogel van de weg af dirigeren is het enige dat helpt...

OK, terug naar de bijtincidenten.

Gevolgen
De gevolgen zijn vrijwel altijd ernstig of dodelijk. Ook als de hond even 'speels' achter de eenden aangaat er even een te pakken krijgt. Ook grotere vogels zijn 'lichtgewicht vliegtuigjes' die mechanisch behoorlijk kwetsbaar zijn. De diepe bijtwonden veroorzaken al snel inwendig letstel aan de organen. Meestal schudt de hond even flink met z'n kop heen en weer wanneer hij de prooi in z'n bek heeft. Er ontstaan dan flinke opengereten gaten in de borstkas.

Bijvoorbeeld: afgelopen voorjaar tussen op 5 mei 2013, 22.00 uur en 6 mei 2013, 8.00 uur  aan de Waterdrieblad in Nootdorp, leefde een broedend eendje na een bijtincident uren, waarschijnlijk de hele nacht (zie de afbeeldingen). Ze was 'netjes' tegen een lantarenpaal in de buurt 'geparkeerd' (hoek Kievitsbloem). We konden 's ochtends helaas niets anders doen dan haar bij de dierenarts laten inslapen.                                                                                   Ogenschijnlijk niet zo veel aan de hand....(?)          

   Onder de vleugel hangen o.a. wat bloedvaten los..







Ook wanneer de bijt-verwondingen minder ernstig lijken te zijn, dan kunnen de gevolgen nog steeds fataal zijn. Honden en katten hebben namelijk bacteriën in hun speeksel die,  wanneer deze in de bloedbaan van de vogel terecht komen, binnen 24 uur dodelijk kunnen zijn. Gebeten vogels moeten daarom altijd z.s.m. naar de opvang en met antibiotica behandeld worden. 'Even een dagje aanzien hoe het gaat' is er dus niet bij. Dus ook goed om te weten als een kat een vogel gepakt heeft.

Wat kunt u doen?

• Houdt uw hond(en) aan de lijn buiten de uitrenveldjes. Trouwens, ook op de uitrenveldjes bent u verplicht om dergelijke voorvallen te voorkomen.
• Heeft een hond een eend in z'n bek, Pak dan de bovenkaak van de hond over de voorzijde van de neus en trek deze dan naar achteren. De kop van de hond zit dan in z'n nek. De hond zal nu meestal loslaten.
• Is er een gewonde eend, bel Nootdorp-Ducks: 06-4214 3332 of de
  dierenambulance: 070-328 2828.
• Is de eend ter plaatse overleden, bel ons ook. Wij zorgen er voor dat het kadaver wordt afgevoerd.

Nog even wat regelmatig gehoorde opmerkingen:

'Mijn hond doet dat niet....'
Spreek iemand er op aan wanneer zijn/ haar hond onaangelijnd loopt. Goede kans op de volgende reactie: 'Oh maar mijn hond doet dat niet...'.
Helaas, maar door allerlei onverwachte situaties waar een hond op kan reageren, blijkt dat lang niet altijd waar te zijn.

Een andere potentieel gevaarlijke situatie is de logerende hond. U kent als 'tijdelijk baasje' de hond niet goed genoeg en andersom ook niet. Voor je het weet 'vliegt' de logé door de (tuin)deur naar buiten zijn vrijheid tegemoet en heeft een eend te pakken. (Ervaring! We hebben ook wel eens een 'lease-hond'.)

'Het is toch de natuur...'

Een regelmatig gemaakte opmerking. Wat ons betreft een onjuiste opmerking. Wat is 'de natuur'? De 'stadse biotoop' waar wij als mensen alles bijelkaar gezet hebben onder kunstmatige omstandigheden?

Bijvoorbeeld: Muskuseenden zoals wij die kennen zijn al meer dan 450 jaar geleden als gedomesticeerde vogels uit Zuid Amerika meegenomen en net als kippen eigenlijk  halftamme 'boerderijdieren'. (De wilde soort is er nog maar op enkele plekken op aarde). Honden die op bepaalde gewenste kenmerken eindeloos gefokt zijn en gewoon hun 'natje en hun droogje' thuis krijgen... Uiteraard zit er bij deze / elke hond (en kat) nog een bepaalde mate van jachtinstinct. 

Kortom, 'dat is de natuur' klopt (in dit geval) aan geen kanten!
Het is wat wij mensen van de natuur gemaakt hebben. Daarom zijn wij ook verantwoordelijk en dient het geen enkel doel om eenden of welk ander dier maar ook, zo aan z'n eind te laten komen.

Vandaar dat we, wanneer honden onaangelijnd zien lopen en zeker bij incidenten, altijd aangifte zullen doen. Naast de boete verhalen we de gemaakte kosten op de eigenaar van de hond.

Dat doen we niet graag, dus voorkomen is beter, véél beter!

____________________

Gijs is 'vader'                                                                       Juli 2013

Late voorjaars perikelen                                    Maart 2013

Maart en nog steeds nacht-temperaturen onder of rond het vriespunt. Het is duidelijk dat de eerste nestjes nu zeker een maand later zijn dan vorig jaar. Opmerkelijk is dat er opvallend veel erg grote nesten zijn. Alsof de dames hun eieren opgespaard hebben. Nesten van meer dan 20 stuks zijn we verschillende keren tegen gekomen.

Een nest van gemiddelde omvang. Klaar om bebroed te worden .

Concurrentie

Wanneer er meerdere woerden zijn ontstaat er soms geduchte concurrentie om de eendjes (dames).
Soms wordt er stevig gevochten, met als gevolg dat er nogal eens wat veren -ook slagpennen uit de vleugels- verloren gaan. Het gevolg is dat in de loop van het voorjaar tot na de rui in de nazomer/ het najaar, veel 'mannen' niet meer kunnen vliegen. Kortom ze gaan er steeds 'slonziger' uitzien.

Een van onze 'huiseenden'. Een groot deel van de slagpennen is al weg. Ook is de staart afgebeten, waarschijnlijk door een hond. (Op de achtergrond een hok met ren voor de tijdelijke opvang van gewonde eenden.

Ook de dames hebben aan het begin van het broedseizoen onderling wel eens wat 'nijd'.

Politie maakt werk van stropers               februari 2013

• Wegvliegen of lopen. Deze eenden vliegen geen grote afstanden en zijn nogal honkvast. Bovendien kennen we het gedrag van de populatie goed en weten wanneer er een 'aan de wandel' gaat. (Zie voor een exteem voorbeeld tijdens de vakantieperiode 2011 het artikel van 'Mijheer de Wit'  in  'De eendracht en Telstar-online' en 'Gelukkig liep het dit keer goed af...')

• Verkeersslachtoffers en bijtincidenten worden vrijwel altijd snel bekend.
• Ziekte - dood. Vaak zien we dit al aankomen doordat de populatie zeer regelmatig geobserveerd wordt.

Wat overblijft is het wegvangen voor consumptie en of handel. Dit strookt met waarnemingen en soms ervaringen van bewoners uit het verleden.

Twee van de drie eendjes met de enige overgbleven woerd (van de vergiftiging in juli 2012), enkele weken voor de stroperij.

De zaak is ook voor de (dieren)politie een serieus te nemen verschijnsel. Ook zij blijven alert terwijl wij in ieder geval in Nootdorp meerdere malen per dag de populatie in de gaten houden.

Ook steeds meer bewoners in Pijnacker en Nootdorp houden en oogje in het zeil.

WEES OPLETTEND EN NOTEER CONCRETE INFORMATIE ZOALS BIJVOORBEELD EEN KENTEKEN VAN EEN AUTO.  Om stropers te vinden en / of af te schrikken zullen alle verdachte situaties direct met de betrokken politieagenten besproken worden. 

Zonder onze betrokkenheid of medeweten zal niemand (ook b.v. de gemeente niet) eenden weghalen of vervoeren.

Weer verdwenen Muskuseenden!             januari 2013

Zaterdag 19 januari 2013, aan het einde van de middag, troffen we de hele Nootdorpse Muskuseenden-populatie nog in goede gezondheid aan. Zo ook de drie dames die op de groenstrook zaten aan de Molenaar Blonkweg achter de Bromelia in Nootdorp. (Door het poortje in het midden van de Bromelia boven de watergang links bij het eerste boompje.)

Tijdens onze ronde op zondagochtend 20 januari om half tien, bleken ze verdwenen te zijn. Het was al snel duidelijk dat ze niet op een van de andere bekende plekjes in de wijk zaten. Er is de hele dag gezocht maar helaas zonder resultaat.

Waar is dit honkvaste eendentrio (zie de afbeeldingen) gebleven?

Voor de lol wegvliegen doen ze zo wie zo niet en al helemaal niet met dit winterweer.

Bewoners bij het poortje hadden de eendjes halverwege de zaterdagmiddag nog gezien. Zij vertelden dat hun woning 's avonds rond 21 uur een tijdje belaagd werd door sneeuwballen gooiende, luidruchtige jeugd. Hebben zij de eenden soms ook op sneeuwballen getrakteerd, met het gevolg dat ze in het donker weggevlogen zijn?

Aangezien ze in het donker niet heel goed zien, is dit onder de huidige weersomstandigheden al snel een levensgevaarlijke stress-vlucht met 'bestemming onbekend'.

Of moeten we toch weer gaan denken aan stroperij?

Aangezien afgelopen zomer op dezelfde plaats drie woerden zijn vergiftigd (zie de drie verslagen in 'Archief'), kun je in het slechtste geval ook nog denken aan iemand die deze populatie kosten wat het kost weg wil hebben....
Kortom mogelijkheden genoeg, maar waar zijn de drie eenden nu echt gebleven?

---

OPROEP!

• Heeft u tussen zaterdagmiddag 19 en zondagochtend 20 januari 2013 in die omgeving (Molenaar Blonkweg / Bromelia) 'iets' gezien dat ons verder kan helpen?
  
• Heeft u ergens Muskuseenden gezien die er normaal niet zitten?  Of zit het drietal soms gewoon bij u in de tuin?
  
  
• Ook willen we graag informatie over eerdere ongelukken (verkeer, honden) of verdwijningen in 2012.
  Bijvoorbeeld een verdwenen Muskuseendje omstreeks donderdag 22 november 2012 aan de Walstro tussen de Zwanenbloem en de Pinksterbloem.

Vrijheid!                                                                       december 2012

...Vervolg van 'oktober 2012'...

Nu 'onze man' langzamerhand weer verder aansterkt ziet hij er nu na zo'n vijf maanden, ook weer steeds beter uit. Oh ja, hij krijgt nog dagelijks wat bijvoeding. Z'n drie dames en wat meerkoeten pikken ook hun graantje mee...

Inmiddels is het viertal ook goed door de rui gekomen en de woerd vliegt sinds begin december zelfs weer. Dat is een heel goed teken! De dames volgen dan. Hoewel hij na het eten af en toe nog even een rare draaibeweging met z'n nek maakt, gaat het goed met hem.

Wij zijn blij!  'Onze' duurste woerd van Nootdorp... Nu maar hopen dat hij niet het slachtoffer wordt van autoverkeer, (niet aangelijnde) honden of stroperij! Dat geldt trouwens voor alle Muskuseenden en andere (water) vogels. (Zie ook het kopje 'Bedreigingen'  onder de doelstellingen van Nootdorp-Ducks.)

Natuurlijk blijven we hem nog volgen en wat bijvoeren gedurende de winter periode. Hoewel er helaas weinig beschutting tegen de gure Oosten wind is - bomen zonder blad en veel riet gesnoeid - helpt het relatief milde december weer gelukkig een handje mee. Door de vele regen is er ook genoeg te drinken op het voetpad en in het gras. De bewoners zullen niet blij zijn met dit waterballet, maar voor de watervogels is het heerlijk!

Gelukkig heeft hij weer genoeg energie om in de wijk rond te kijken en tijdens wat koude nachten zelfs zijn beschutte plekje in een voortuintje een nachtje te inspecteren. Zou hij weten dat hij, net als de vorige winter met de plotseling strenge vorst in februari, bij die bewoners altijd meer dan welkom is?

____________________

Intensieve zorg                                                      oktober 2012

...Vervolg van 'augustus 2012'...

In de vogelopvang ging het dus niet goed. Na anderhalve week aten ze niet of nauwelijks. Twee van de drie woerden overleefden het helaas niet. Inmiddels hebben we vakantie en dus tijd beschikbaar. We besluiten de derde woerd - de vader van de andere twee en dus de oudste (bijna drie jaar) weer mee naar huis te nemen. Het is nu precies twee weken nadat we ze ziek aantroffen.

Het is van belang dat hij voedsel binnen krijgt om niet verder te verzwakken, want hij is  graadmager. Het borstbeen - een betrouwbare indicator- steekt inmiddels uit als de kiel van schip. Wat wil je, in twee weken tijd is hij afgevallen van zo'n 4500 tot 2900 gram. Hoe krijgen we hem weer aan het eten eten?

Een experiment 

Door hem in een ren te plaatsen waar gezonde eenden omheen lopen en wat gemengd graan te voeren, begint hij mondjesmaat wat losse zaadjes uit het gras mee te eten. Het kopieergedrag werkt! Natuurlijk altijd met een bakje water direct bij hem. Maar na een paar 'hapjes' lijkt de krop vol te zitten en krijgt hij niets meer weg. Dit proces wordt vele keren per dag herhaald. Na elke 'maaltijd' zit hij geruime tijd bijna stuiptrekkend met zijn kop te draaien omdat het voedsel kennelijk in de weg zit. Een akelig en aandoenlijk gezicht.

Intussen worden een tweetal behulpzame dierenartsen opnieuw geraadpleegd, maar de oorzaak van zijn ziekte blijft onduidelijk. Natuurlijk kun je in Utrecht naar de faculteit der diergeneeskunde, maar de kosten lopen dan wel erg snel op.

Achtereenvolgens geven we op advies een breed spectrum antibiotica en vanwege de ernstige slikproblemen 'darmstimulerende' middelen. Ook krijgt hij multivitaminen en mineralen in het drinkwater om de noodzakelijke voedingsstoffen te geven om daarmee de kans op herstel te vergroten. Langzaam maar zeker lijkt het met vallen en opstaan beter te gaan. Om voldoende nuttige voedingsstoffen binnen te krijgen, geven we hem fijngeprakte hardgekookte kipeneieren. Twee per dag in heel kleine porties. Eindelijk begint na een maand zijn gewicht toe te nemen.

Eindelijk vrij!

Het gaat zelfs zo goed dat we hem buiten de ren laten lopen, maar hij is nog lang niet opgewassen tegen de andere twee woerden bij ons huis. Dat terwijl hij in het verleden de absolute nummer één was in de hiërarchie van dit stel. Uiteindelijk zijn we zo'n 9 weken verder. Hij weegt inmiddels zo'n 4200 gram en ook zijn verenpak ziet er weer veel beter uit dan in het begin. Hij begint zelfs te ruien.

De laatse week van september besluiten we hem weer op z'n oude plek terug te zetten bij z'n drie dames. Dit pakt heel goed uit. Hier blijkt hij weer de 'baas' en laat het voer niet voor z'n snavel wegpikken. De bijvoeding wordt afgebouwd. Dat is helaas toch nog iets te enthousiast, want opnieuw valt hij af. Ook de rui kost erg veel energie. Toch maar wat regelmatiger bijvoeren. Twee maal per dag een handje speciaal eendenvoer bij een bakje water onder een boom.

Verlies                                                                            augustus 2012